Η
συγκυβέρνηση τα κατάφερε πάλι και με τους πολιτικούς χειρισμούς και προτεραιότητες της, κλείνει
πόρτες. Έτσι, μετά το φιάσκο με την
αναμενόμενη προκαταβολή των 3 – 5 δις € από την Ρωσία, έναντι μελλοντικών κερδών
(!!!), που ανάγκασε το Γραφείο Τύπου του Πούτιν να το διαψεύσει με επίσημη
ανακοίνωση, κλείνει και την πόρτα με τις Η.Π.Α.
Και
αυτό, λόγω του μετώπου που άνοιξε με τις Ηνωμένες Πολιτείες, για το ζήτημα της νομικής
αντιμετώπισης τρομοκρατών. Θέμα για το οποίο η Αμερικανική Κοινωνία είναι αρκετά
ευαίσθητη και για το οποίο υπήρξε και σχετική επίσημη ανακοίνωση.
Με
αυτά και αυτά, δεν προκαλούν εντύπωση οι δηλώσεις Φλαμπουράρη, Μητρόπουλου αλλά
και του (σοβαρότατου) Δραγασάκη , ότι δεν αποκλείεται η προσφυγή σε δημοψήφισμα
ή και η διενέργεια νέων εκλογών, προκειμένου να
νομιμοποιηθούν οι επιλογές και οι πολιτικές της συγκυβέρνησης.
Και
αυτό γιατί όπως έχουν τα πράγματα, είτε υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές, είτε δεν υπάρξει, το
ενδεχόμενο αυτό θα συνιστά μια αναγκαία πραγματικότητα. Στην μεν πρώτη περίπτωση γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει
ξεφύγει κατά πολύ από τις θέσεις του και το πρόγραμμα του, στη δε δεύτερη γιατί
θα έχει περιέλθει σε αδιέξοδο. Και στις δύο περιπτώσεις (και παρά την νωπή λαϊκή
εντολή που ευαγγελίζονται τα στελέχη του), δεν θα έχει άλλη επιλογή πολιτικής επιβίωσης.
