Νέα δεδομένα στο
πολιτικό χάρτη δημιουργεί πλέον το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων με την τρόικα
στο Παρίσι και ο Τιτανικός της συγκυβέρνησης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η εκλογή
του Προέδρου της Δημοκρατίας εξελίσσεται αναπόφευκτα στην κορυφαία μάχη για τη συγκυβέρνηση
και την αξιωματική αντιπολίτευση.
Έτσι, ενώ λοιπόν η συγκυβέρνηση και προσωπικά ο Σαμαράς διεμήνυαν
πως μέχρι το τέλος του 2014 η χώρα θα κατάφερνε να ξεφύγει από τον ιστό των
μνημονίων και τη μέγγενη της τρόικας και τα πρωτοπαλίκαρα της επικοινωνίας του Μαξίμου
διέρρεαν με έμφαση ότι, η Ελλάδα θα έδιωχνε το ΔΝΤ , ήρθε η φάπα των εταίρων μας,
με αποτέλεσμα Σαμαράς – Βενιζέλος να βρεθούν στα σχοινιά.
Στην Κομισιόν έχει περάσει η γερμανική
θέση για παράταση έξι μηνών στο μνημόνιο, κάτι που η ελληνική κυβέρνηση δεν
μπορεί να διαχειριστεί επικοινωνιακά εν όψει της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας.
Πολύ περισσότερο μάλιστα εάν πάει σε πρόωρες, αναγκαστικές εκλογές. Όσα
διλήμματα κι εάν βάλει ο Σαμαράς, πολύ δύσκολα θα πείσει τους πολίτες, όταν το
μνημόνιο έχει παραταθεί επί ένα εξάμηνο και με τους πιστωτές να πιέζουν αφόρητα
για νέα μέτρα.
Με τη παράταση του ένα μήνα, που θέλει η Αθήνα, τότε Σαμαράς και ο Βενιζέλος πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να θέσουν το δίλημμα για πολιτική σταθερότητα και να καταφέρουν να πείσουν την πλειοψηφία των ανεξάρτητων βουλευτών, εκλέγοντας νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Όμως, εάν η παράταση τελικά είναι εξάμηνη, τότε θεωρείται απίθανο να εκλεγεί Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή και το πιθανότερο θα είναι να οδηγηθούμε σε πρόωρες εθνικές εκλογές.
Εν κατακλείδι, ο Σαμαράς παίζει κυριολεκτικά τα ρέστα του στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου. Εάν επιτύχει η παράταση του μνημονίου να είναι για ένα μόλις μήνα, τότε οι διαδικασίες για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας θα ξεκινήσουν τον Φεβρουάριο. Διαφορετικά, όλα είναι ανοιχτά …
Έτσι, ενώ λοιπόν η συγκυβέρνηση και προσωπικά ο Σαμαράς διεμήνυαν
πως μέχρι το τέλος του 2014 η χώρα θα κατάφερνε να ξεφύγει από τον ιστό των
μνημονίων και τη μέγγενη της τρόικας και τα πρωτοπαλίκαρα της επικοινωνίας του Μαξίμου
διέρρεαν με έμφαση ότι, η Ελλάδα θα έδιωχνε το ΔΝΤ , ήρθε η φάπα των εταίρων μας,
με αποτέλεσμα Σαμαράς – Βενιζέλος να βρεθούν στα σχοινιά.
Τις τελευταίες ώρες έγινε ξεκάθαρο ότι
οι εκπρόσωποι των δανειστών δεν δείχνουν καμία διάθεση να υποχωρήσουν, ζητούν
απίθανα πράγματα και φυσικά η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να εισέλθει σε μία νέα
συζήτηση. Αυτή της παράτασης του μνημονίου.
Και εδώ είναι το μεγάλο παιχνίδι συγκυβέρνησης
– τρόικας. Στην Κομισιόν έχει περάσει η γερμανική
θέση για παράταση έξι μηνών στο μνημόνιο, κάτι που η ελληνική κυβέρνηση δεν
μπορεί να διαχειριστεί επικοινωνιακά εν όψει της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας.
Πολύ περισσότερο μάλιστα εάν πάει σε πρόωρες, αναγκαστικές εκλογές. Όσα
διλήμματα κι εάν βάλει ο Σαμαράς, πολύ δύσκολα θα πείσει τους πολίτες, όταν το
μνημόνιο έχει παραταθεί επί ένα εξάμηνο και με τους πιστωτές να πιέζουν αφόρητα
για νέα μέτρα.Με τη παράταση του ένα μήνα, που θέλει η Αθήνα, τότε Σαμαράς και ο Βενιζέλος πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να θέσουν το δίλημμα για πολιτική σταθερότητα και να καταφέρουν να πείσουν την πλειοψηφία των ανεξάρτητων βουλευτών, εκλέγοντας νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Όμως, εάν η παράταση τελικά είναι εξάμηνη, τότε θεωρείται απίθανο να εκλεγεί Πρόεδρος από την παρούσα Βουλή και το πιθανότερο θα είναι να οδηγηθούμε σε πρόωρες εθνικές εκλογές.
Εν κατακλείδι, ο Σαμαράς παίζει κυριολεκτικά τα ρέστα του στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου. Εάν επιτύχει η παράταση του μνημονίου να είναι για ένα μόλις μήνα, τότε οι διαδικασίες για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας θα ξεκινήσουν τον Φεβρουάριο. Διαφορετικά, όλα είναι ανοιχτά …
