Το βασικό σύνθημα της συγκυβέρνησης είναι ότι, ‘’ Κάνουμε ότι κάνουμε για να διασφαλίσουμε τους Μισθούς και τις
Συντάξεις …’’. Και βέβαια όταν λένε μισθούς, εννοούν μόνο των δημοσίων υπαλλήλων. Όλοι οι υπόλοιποι
εργαζόμενοι σε άλλους τομείς, δεν μετράνε. Εάν, όσοι τυχεροί εργάζονται ακόμα, πληρώνονται με καθυστέρηση 2-5 μήνες, δεν τους ενδιαφέρει. Το αντίθετο, με τις πράξεις
παύσης εσωτερικών πληρωμών τους πάνε να φτάσουν να πληρώνονται στο χρόνο, εάν όχι να τους οδηγούν
στην ανεργία.Και το ωραιότερο. ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ, μα ΚΑΝΕΝΑ, δεν κάνει καμία σοβαρή αναφορά σε αυτό. Απλά ψελλίσματα, για την τιμή των όπλων.
Βλέπετε οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων, που τους θέλουν όλοι από κοντά. Οι υπόλοιποι ‘’ Άσε μωρέ. Θα τάξουμε κάτι και τους πήραμε…’’
Με αυτά και αυτά, μου ήρθε στο μυαλό και ένα παλιό τραγούδι του Νότη Σφακιανάκη, για το οποίο είχε κατηγορηθεί κάποτε άσχημα. ''ΠΡΟΒΑΤΑ''.
