Η κλειστή δίωρη συνάντηση που είχαν οι Τσίπρας, Μέρκελ και Ολάντ, είναι αλήθεια ότι είχε επενδυθεί με περισσότερες προσδοκίες, απ´όσες φάνηκε να δικαιώνει το αποτέλεσμά της, τα άγρια μεσάνυχτα της Πέμπτης.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι η συμφωνία είναι ίσως λίγο πιο κοντά, αλλά όχι όσο θεαματικά ανέμενε. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έλαβε για πολλοστή φορά τη συγκατάβαση και κατανόηση της Γερμανίδας καγκελαρίου και του Γάλλου προέδρου, όπως και τις υποσχέσεις τους ότι θα βοηθήσουν ακόμη και με προσωπικές πρωτοβουλίες στην εξεύρεση λύσης.
Δεν είδε όμως συγκεκριμένα πράγματα και ρητές διαβεβαιώσεις
για το πώς μπορεί να αρθεί το αδιέξοδο και να προκύψει μια λύση βιώσιμη για το
χρέος και το χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας.
Τουναντίον, διαπιστώθηκε μάλλον από κοινού και πάντως έγινε
πλήρως αντιληπτό στην ελληνική πλευρά ότι το «αγκάθι» ή άλλως μεγάλο πρόβλημα
για να κοπεί ο γόρδιος δεσμός είναι η στάση του ΔΝΤ, με το οποίο δεν υπάρχει
σύγκλιση για μια συμφωνία που θα επανακαθορίζει το θέμα του χρέους και το
αναπτυξιακό σχέδιο της επόμενης ημέρας, που τόσο επίμονα ζητά η Αθήνα.
Πάντως μετά τα όσα συνέβησαν ή μάλλον δεν συνέβησαν στη Ρίγα
όλα είναι στον αέρα, ως προς τη δυνατότητα να υπάρξει συμφωνία πακέτο μέσα στον
Μάιο.
Είναι αβέβαιο εάν θα γίνει έκτακτο Εurogroup την επόμενη
εβδομάδα και πιθανόν το μόνο που μπορεί να τεθεί όπως φαίνεται είναι απλά μια
βραχυπρόθεσμη λύση για το άμεσο χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας – πώς θα
ξεπληρώσουμε οι δόσεις του Ιουνίου και βλέπουμε δηλαδή.
Σε αυτό το κλίμα θα γίνει η συνάντηση του πρωθυπουργού το
μεσημέρι με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, με τον οποίο θα
συζητήσουν την πορεία των διαπραγματεύσεων και το πώς ο τελευταίος θα βοηθήσει.
