Τελείωσε η μέρα,
τελείωσε η διαδικασία και σε λίγο θα βγουν και τα αποτελέσματα. Και μαζί με αυτό θα βγούνε και τα μηχανάκια
και τα κλάξον και τα σημαιάκια και οι ντουντούκες και τα τρολλαρίσματα και όλα
τα σχετικά συνοδευτικά. Κάποιοι θα βγουν
πάλι στα παράθυρα, και να οι δηλώσεις και να οι αναλύσεις και να οι εκτιμήσεις
και να πάλι όλα τα σχετικά συμπαρασυρούμενα. Ευφορία στους μεν, προσωρινή πίκρα
στους δε. Ε , ΚΑΙ ?
Αύριο το πρωί
είναι μέρα μετά από αποτέλεσμα, άσχετα τι αφορούσε αυτό. Θα κάνουμε
πολιτικοοικονομικές αναλύσεις πίνοντας το φρέντο καπουτσίνο με λίγη μαύρη
ζάχαρη και κανέλλα σε κάποια καφετέρια, ή στο γραφείο εάν είμαστε υπάλληλοι σε
κάποιο δημόσιο μαγαζί (και βέβαια δεν έχουμε πάρει άδεια).
Και αφού τα κατάφεραν
και μας έκαναν να βλέπουμε την Χώρα και το Ολυμπιακό Στάδιο το ίδιο περίπου
πράγμα, αναμενόμενες θα είναι και οι αντιδράσεις και οι εκφράσεις. Εξ άλλου
αυτή η κατάσταση ήταν εμφανής και από τις δύο ‘’αντιμαχόμενες’’ πλευρές, όλη
αυτή την ‘’προεκλογική’’ βδομάδα. Ντέρμπυ μεταξύ ‘’ΝΑΙ’’ και ‘’ΟΧΙ’’.
Το χειρότερο
όμως δεν ήταν αυτό. Ήταν τα χαρακτηριστικά ρήξης και διαίρεσης που έβγαλε όλη
αυτή η άσκοπη διαδικασία.
Άνεργοι κατά Εργαζομένων.
Επιχειρηματίες κατά
επιχειρηματιών.Φοιτητές κατά καθηγητών.
Συγγενείς εναντίον συγγενών.
Φίλοι εναντίον φίλων.
ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ?
