21 Μαρτίου 2014

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ

Είχα μια ελπίδα ότι κάτι θα άλλαζε στο Δήμο και στη ζωή μου. Είχα πιστέψει και εγώ ότι είχα βρει τον άνθρωπο μου, στο πρόσωπο του Κώστα.  Πολιτικός Συντονιστής είναι, έλεγα. Ξέρει καλά τι λέει. Μου είχε μείνει δε στο μυαλό αυτό το συγκλονιστικό, που είχε γράψει :

''Τελικά με τους πολιτικούς μας είναι να γελάει κανείς. Κάθομαι και διαβάζω μερικά βιογραφικά αιωνίων υποψηφίων δημάρχων και νομίζω ότι θα ξεκινήσω για Δαφνί μεριά!  Τι πτυχία, τι μεταπτυχιακά, τι κολλέγια, τι πολιτικές επιστήμες, τι οικονομικές επιστήμες και πάνω από όλα αυτά το κερασάκι της ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ.

Αλήθεια πόση εμπειρία και πόσα πτυχία χρειάζονται για να καταλάβεις το δράμα του ανθρώπου που δεν έχει δουλειά, που δεν έχει να φάει , που βλέπει τα παιδιά του να πεινάνε και να ζουν χωρίς ρεύμα;  Θα σας απαντήσω εγώ λοιπόν για να μη κουραστεί και το σοφό το μυαλό σας σωτήρες μας.
Δεν χρειάζεται ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ και κανένα πτυχίο , το μόνο που χρειάζεται είναι φιλότιμο και αγάπη για τον συνάνθρωπο σου και τον τόπο σου και αυτό είναι κάτι που δεν το μαθαίνει κανένα κολλέγιο. ''

Ήταν ότι έπρεπε για μένα. Μπορεί να μην έχω εμπειρία και πτυχία, αλλά έχω φιλότιμο. Πάντα αντικερνάω, όσους με κερνάνε. Και αγάπη για τον συνάνθρωπο έχω. Γιατί να μην έχω ; Και το τόπο μου τον αγαπάω. Δεν έχω που αλλού να πάω, ούτε καν εξοχικό στη Σαλαμίνα. Όλα τα έχω. Και τώρα,  έμεινα ξεκρέμαστος.

Γιατί ο ΑΛΛΟΣ που πήγε να συμπορευθεί ο άνθρωπος μου, δεν ξέρω τι πιστεύει. Είναι άραγε στα ίδια ; Ψάχνω να διαβάσω κάτι από αυτόνα, αλλά δεν τον καταλαβαίνω. Μπερδεμένα τα λέει. Δεν είναι απλός και ξεκάθαρος, όπως ο άνθρωπος μου. Άσε που δεν ξέρω ποιοι άλλοι είναι μαζί του και τι πτυχία έχουνε αυτοί.

Μάλλον την πάτησα.  Πάλι ντόρτια ήφερα και πρέπει να ξαναρχίσω από την αρχή ......